یکم
آنچه در سه روز گذشته در امر سرکوب طالبان رقم خورده است، پیش از هر گپ دیگر امر نیک و مبارک است. بیشتر به این دلیل که در وضعیت که روحیه جمعی متزلزل شده بود، نیروهای امنیتی نشان دادند که هنوز توان سرکوب باقی است. آمار رسمی را بیرون نمی‌دهند. اما آنچه من می‌دانم نزدیک به هزار تروریست در چهار روز بدل به جنازه شده اند. از این میان بیش از فرماندهان جنگ طالب، اند.
دو
رویدادهای سه روز اخیر این را نیر ثابت ساخت که اگر بازی‌های کثیف سیاسی از کابل، توان و قدرت نظامی ارتش و نیروهای امنیتی_دفاعی را زمین‌گیر نمی‌کرد، طالبان تا این حد قدرتمند و تجهیز نمی‌شد. پس شرم به حلقه‌ای خبثه‌ی ارگ نشین که توان و طاقت امنیتی_دفاعی کشور را با بازی‌های سیاسی به تحلیل برده اند.
سه
ایمان دارم اگر ارگ توان ارتش را قربانی بازی سیاسی نکند، نیروهای دفاعی هنوز این قدرت را دارند که در کمتر از شش ماه پیش رو، طالبان را به معنی واقعی کلمه سرکوب و نابود کنند.
سربازان ارتش در بادغیس معجزه نکرده اند. فقط اجازه یافته‌اند که برای چند ساعت با دست باز جنگ کنند. این نکته بسیار معنا دارد. بسیار.
چهار
با تمام مخالفت سیاسی که علیه غنی داریم، در شرایط کنونی از سرکوب طالبان حمایت کنیم. چون سرکوب شدن طالب خواست مردم است. هرکدام یکصدا برای حمایت از نیروهای امنیتی شویم.
