چرا طالبان منتقدان حکومت افغانستان را ترور میکنند؟
رهبری طالبان دستور ترور افراد نخبه و سرشناس را صادر کرده است اسناد که به دست رسیده است نشان می دهد که رهبری گروه طالبان به افراد خود دستور داده اند تا چهره های نخبه و سرشناس سیاسی را که ظاهراً در رسانه ها حکومت را مورد انتقاد قرار می دهند از بین ببرند.
طالبان به مراتب افراد سرشناس و طرفدار خودشان را مورد حمله قرار داده اند تا آزادی بیان را در حکومت افغانستان مورد سوال قرار دهند. اما اینبار برنامه قوی تر با یک ترور زنجیره وی بزرگ در نظر است که انجام آن باعث از هم پاشیدن نظم اجتماعی به خصوص در کابل میشود. در اسناد دست یافته هندوکش پرس آمده است که، به اساس پیشنهاد کمیسیون امور فرهنگی و حکم دفتر رهبری امارت اسلامی که به کمیسیون نظامی مواصلت ورزیده است ، به کمیسیون استخبارات مجاهدین مخفی حوزه مرکز هدایت داده می شود که بخاطر خیر و فلاح امارت اسلامی چهره های سیاسی ذیل را که ظاهراً به نفع امارت اسلامی مصاحبه می کنند و اداره کابل را مورد انتقاد قرار می دهند ، برای بدنام ساختن اداره کابل و زیر سوال قرار دادن نظام ، افراد ذیل سیاسی و فرهنگی و شخصیت های مطرح در رسانه ها را تثبیت ، تعقیب و از روی یک پلان منظم تاکتیکی و عملیاتی هدف قرار داده از بین ببرند اسامی اشخاص و افراد قرار ذیل اند .
1- رحمت الله نبیل (رئیس اسبق امنیت ملی )
2- حضرت عمر زاخیلوال ( وزیر اسبق مالیه )
3- کریم خرم (وزیر اسبق اطلاعات و فرهنگ )
4- قاضی محمد امین وقاد
5- احمد ضیا مسعود
6- حکمت کرزی
7- سید اکبر آغا
8- خلیل الله صافی
9- امین کریم
10- همایون همایون
11- مجیب خلوتگر
12- ولی الله شاهین
13- نظر محمد مطمئن
14- دانش کروخیل
15- فیض محمد زلاند
16- آصف آشنا
17- داکتر فیاض صافی
طالبان درین اسناد به جنگجویان خود گفته اند ” برای از بین بردن اشخاص فوق دلایل موجه نزد امارت اسلامی موجود است و این یک گام آخری برای پایان دادن به اداره کابل می باشد که باید بسیار با دقت انجام شود”
این بار نخست نیست که افراد نخبه و سرشناس بشمول هواخواهان طالبان از سوی این گروه برای بدنام سازی حکومت هدف قرار گرفته کشته می شوند که مثال های بارز آن ترور ملا امام مسجد وزیر اکبر خان محمدایاز نیازی ، مولوی مفلح خطیب مسجد شیرشاه سوری و وحید مژده کارشناس مسایل سیاسی و از طرفداران طالبان و حمله مسلحانه بالای حسن حقیار و نظر محمد مطمئن می باشد.
نخستین پیامد این تصمیم رهبری طالبان به حکومت افغانستان اینست که طالبان هرگز اراده متین برای صلح نداشته اند و همواره ازین نام فقط زمانی که در تنگنا قرار گرفته اند جهت آزادی شان به عنوان وسیله استفاده کرده اند. ثانیاً حکومت مکلف است تا از جان و مال شهروندانش محافظت کند.
بنابراین افراد فوق الذکر باید در قرنطین امنیتی قرار گیرند تا از گزند طالبان در امان باشند. و از سوی دیگر افراد نخبه جامعه که سالها در نظام دولتی عیبجویی کردند و قرار گفته طالبان ظاهرا گاهی به نفع طالبان رای و نظر دادند، اینرا بدانند که دولت افغانستان مستقل آزاد و اسلامی است و هنوز هم از ایشان حمایت میکند در حالیکه طالبان با تمام مواصفات ذینفع شان که در اشخاص فوق الذکر بوده، برای رسیدن به مقاصد فاسد شان هیچ اعتنایی به جان و مال ایشان ندارند. پس بهتر است ازین به بعد نخبه های سیاسی و چهره های رسانه یی به مرام حکومتی صحبت کنند که مدافع حقوق و ارزش هایشان است، نه گروه هایی که قصد جانشان را دارند.
طالبان انتظار داشتند تا با استفاده از نام صلح زندانیان دربند شان را آزاد کنند، اما آنچه روی میز گفته اند و به توافق رسیده اند فقط فریبی برای حصول منافع شان بوده است، چنانکه وزارت دفاع گزارش داده است در چند روز پسین شدت جنگ و تلفات طالبان و سربازان دولتی بیشتر از قبل شده است. چنانکه در آخرین حمله این گروه در پغمان باعث شهید شدن سه و زخمی شدن یک سرباز دولتی شده است. با در نظر داشت این وضعیت دولت باید در رابطه به پروسه گفتگوهای صلح میان طالبان و دولت تجدید نظر کند و طرحی برای جبران آنچه به طالبان باخته اند بریزند.