روز های دشوارِ افغانستان
به نظر میرسد که جدال سیاسی و رقابتی بخاطر تصاحب کرسی ریاست جمهوری میان تیم دولت ساز و تیم ثبات و همگرایی به یک مرحلهی حساس و خطرناک نزدیک شده است، این دو تیم هریک در هفتههای اخیر پیام های تهدیدی را علیه یکدیگر رد و بدل کردهاند.
بدون تردید این تهدید ها و کنایه ها، تاثیرات منفی و تخریش کننده فراوانی را بر اذهان مردم افغانستان بوجود آورده است. بیکاری، مشکلات اقتصادی نبود امنیت عدم هم پذیری نیز به اوج خود رسیده است. در ادارات دولتی و بازارهای داد و ستد نوع بینظمی و فقدان اعتماد ملی مشاهده میشود. مردم افغانستان ، از یکسو رنج نبود امنیت، بیکاری، نبود اتحاد و همدلی را احساس میکنند و از طرف دیگر، در نگرانی از یک بحران فراگیر تشویش دارند تهدید های غیر مسئولانه سخنگویان این دو تیم در رسانه ها پیام رسان نفاق و شقاق درون حکومتی را نشان میدهد.
این تهدید ها و موضع گیری های منفی پیام آور نا امیدی ها بخاطر آینده بهتر و مطمئن تر برای مردم افغانستان است. به عقیده من مسئولین دولت افغانستان در چهار دههی اخیر، هیچگاهی به این پیمانه در نزد افکار عمومی منزوی نبوده و از لحاظ امنیتی، اقتصادی، سیاسی، نیز در چنین موقعیت بدی قرار نداشتهاند.
طرح سیاستهای اقتصادی، اجتماعی و امنیتی نیز نتوانسته است زمینه آرامش و تفاهم ملی را بوجود آورد مردمان گرسنه، گرسنه اند غاصبین و مفسدین با گذشت هر روز مفسد تر میشوند.
به عقیده من هماکنون افغانستان در سطح منطقه و جهان از حامیان کمتری برخوردار است و هر روز انزوای سیاسی ما بیشتر میشود. بخاطر نبود امنیت سکتور خصوصی ما با چالشهای فراوانی دست و پنجه نرم میکنند.
به باور من از نگاه سیاسی نیز افغانستان انسجام داخلی خود را عملا از دست داده است. چهرههای مطرح و نامدار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی افغانستان اکنون یا خانهنشین اند یا کشور را ترک کرده اند .
خلاصه تعدادی زیادی از شخصیت های وطندوست و وفاه دار به منافع ملی با در نظرداشت تهدیدات امنیتی، همگی در کنج خانه خود در شرایط سخت و دشوار قرار دارند.
اختلاسهای میلیاردی از سوی مقامات عالی رتبه دولتی، گفتن دروغهای سیاسی برای مردم افغانستان سبب شده است که نظام افغانستان با یک بیباوری مطلق همراه شود. بدینترتیب، رقابت با کشورهای دور و نزدیک بخصوص همسایه گان مداخله گر و دست یافتن به مصالحه و مذاکره با گروه طالبان در فقدان همبستگی داخلی، برای حکومت افغانستان بسیار سخت و دشوار شده است. گذشته از این، هماکنون از هر گوشهی این کشور، صدای اعتراض بخاطر عدم مسئولیت پذیری حکام دولتی شنیده میشود و با گذشت هر روز این آواز ها بلند و بلند تر میگردند .
در سطح فرا منطقه امریکا که از حامیان استراتیژیک افغانستان بهشمار میرود، در برابر زورآزمایی های طالبان و مداخلات بی شرمانه کشور های همسایه بخصوص پاکستان خیلی با احتیاط عمل میکند، پاکستان در این روزها میکوشد که حتی جای افغانستان را در قلب امریکا بخود اختصاص دهد.
بدونشک، اگر در کشور ما فرصت برای اصلاحات میسر نگردد، حکومت آینده از حمایت ملی و بر آمده از یک انتخابات شفاف و همه شمول برخوردار نباشد، مردم افغانستان لحظهها و روزهای سخت و خیلی دشواری را در پیش خواهند داشت.