جیمز متیس وزیر دفاع امریکا اخیراً(۲۳ جوزای ۱۳۹۶) از رویکرد منطقه ای حکومت دونالد ترامپ در جنگ افغانستان سخن گفت. او که در توضحیات خود به کنگرۀ ایالات متحده امریکا به عدم پیروزی و بن بست در جنگ افغانستان اذعان داشت، به تغییر در وضعیت جنگ از رکود و نبود موفقیت به پیروزی تاکید کرد و رویکرد منطقه ای را به عنوان یکی از راه های رسیدن به این تغییر و این پیروزی ارائه داشت. وزیردفاع امریکا وعده داد که حکومت دونالد ترامپ اشتباهات گذشته را در مورد افغانستان که اشاره اش به سیاست و عملکرد حکومت بارک اوباما بود، تکرار نمی کند. وی گفت که امریکا اجازه نخواهد داد تا افغانستان دوباره به پناهگاه امن تروریست ها تبدیل شود.
و اما رویکرد منطقه ای امریکا در جنگ افغانستان چه خواهد بود که وضعیت جنگ را از حالت بن بست و رکود به سوی پیروزی بکشاند و گره مشکل بحران ثبات و صلح را بکشاید؟
اگر رویکرد منطقه ای به درک و نتیجه گیری جدید امریکایی ها از نقش اصلی کشورهای منطقه و همسایگان افغانستان به خصوص پاکستان در این جنگ باشد، آن ها در این رویکرد و در برابر این کشور ها با چه روش و ابزاری عمل می کنند؟
امریکا در رویکرد منطقه ای جنگ افغانستان چگونه می تواند بازیگران رقیب و متخاصم منطقه ای این جنگ را به همسویی در جهت ثبات و صلح افغانستان بکشاند؟
با تهدید و یا پذیرش خواست های آن ها بر سر افغانستان؟
آیا امریکا در رویکرد جدید، بر طالبان و مراکز آن ها در کویته و پشاور و هر جای دیگر پاکستان حمله خواهد کرد و یا اینکه خواست های پاکستان را در مورد افغانستان بیشتر مورد توجه قرار می دهد؟
سیاست امریکا در رویکرد منطقه ای بر سر افغانستان با ایران و روسیه چگونه عملی می شود؟ اگر مبنای این رویکرد بر تهدید و فشار علیه آن ها استوار شود، آیا افغانستان به میدان انتقام گیری از امریکا توسط مسکو و تهران مبدل نخواهد شد؟ و اگر مبنای این رویکرد نه با تهدید و فشار، بل با تعامل و همسویی با مسکو و تهران بر سر افغانستان همراه باشد، این تعامل با توجه به سیاست تقابل امریکا با ایران و روسیه در خاور میانه و اوکراین محتمل و میسر به نظر نمی رسد. هر چند که منطقی ترین و آسان ترین راه و روش در رویکرد منطقه ای امریکا در جنگ افغانستان، تفاهم، تعامل و توافق منطقه ای به جای تخویف و تهدید و ادامۀ جنگ باشد. تعامل و توافقی که چندان آسان نخواهد بود.
کشورهای افغانستان، پاکستان و متحدین عربش به خصوص عربستان سعودی، ایران، هند و روسیه با کشورهای آسیای میانه باید در این توافق و تعامل شامل شوند. آیا امریکا اراده و توان رهبری و مدیریت چنین توافق و تعاملی را دارد؟ و یا آنکه امریکایی ها منافع و اهداف خود را در دوام جنگ و بازی های منطقه ای بر سر افغانستان سراغ می کنند و با رویکرد منطقه ای “تهدید”، زمین افغانستان را هم چنان داغ و مشتعل نگهمیدارند؟
