اَلصٌلا ساده دلانِ پیچ پیچ
تا خورید از خوانِ جودم سیر، هیچ
سالها بر وعدۀ فردا، کسان
گِردِ آن در گشته، فردا نا رسان
ظاهر ما چون درونِ مدٌعی
در دلش ظلمت، زبانش شعشعی
از خدا بویی نه او را، نه اثر
دعویش افزون ز شیث و بوالبشر
خُرده گیرد در سخن بر بایزید
ننگ دارد از درون او یزید
ادعای تحقق حکومت واقعی اسلامی در افغانستان هنوز و پس از چهل سال از سوی برخی رهبران و گروه های اسلامی و جهادی، یک دروغ و توهم است. شورش نا فرجام مسلحانۀ سال ۱۳۵۴ اعضای پناهندۀ جریان اسلامی به پاکستان برای سرنگونی حکومت محمدداود در جهت تحقق حکومت اسلامی نبود. این شورش را پاکستان و سازمان استخبارات نظامی آن(ISI) در جهت ایجاد فشار بر سردارمحمدداود، تمویل و تنظیم کرد. جهاد و جنگ علیه حکومت حزب دموکراتیک خلق و قوای شوروی از سوی احزاب و تنظیم های اسلامی و جهادی در سال های دهۀ هشتاد سده بیستم میلادی که حمایت مالی و نظامی غرب به رهبری امریکا و متحدین عرب و مسلمان آن را به رهبری عربستان سعودی با خود داشتند، نیز برای تشکیل حکومت اسلامی نبود. اگر چنین می بود، این تمویل کنندگان کافر و مسلمان، در آن سال ها زمینه ها و نیازهای دولت سازی و دولت داری را برای تنظیم های اسلامی، مورد توجه قرار می دادند و در ایجاد لشکری از متخصصان علوم مختلف برای چنین دولت و نظام سیاسی عمل می کردند. رهبران و تنظیم های اسلامی و جهادی نیز چنین لشکر متخصص علوم در عرصه های سیاست، اداره، اقتصاد و ……….. را از اعضای خود با تحصیل و تخصص در دانشگاه های مختلف دوستان کافر و مسلمان غربی و عربی و عجمی ایجاد می کردند، که نکردند.
آن همه شعار و دعوای ایجاد حکومت اسلامی پس از فروپاشی حکومت حزب دموکراتیک خلق در سال ۱۳۷۱(۱۹۹۲) زیر ویرانه ها و خون های ریخته شده در شهر کابل و در میان مواضع متناقض و متضاد رهبران و احزاب اسلامی و جهادی در پیوستن و گسستن با این ملیشه و آن ملیشه و با این کمونیست و آن کمونیست، مدفون شد. وقتی امارت ظلم، جهل و تبعیض تحریک اسلامی طالبان با حملۀ القاعده بر امریکا و تهاجم امریکایی ها برای انتقام، سرنگون گردید، تمام رهبران و احزاب اسلامی و جهادی به استثنای حکمتیار امیرحزب اسلامی در زیر چتر نظام و دولت مورد حمایت امریکا به ریاست کرزی جمع شدند که اکنون ریاست این دولت در دستان اشرف غنی قرار دارد. نه تنها هیچ کدام از رهبران و گروه های اسلامی و جهادی مدعی حکومت واقعی اسلامی در این چتر، گامی در مسیر تحقق این ادعا برنداشتند، بلکه نظام و دولت شکل گرفته با نقش و حضور آن ها در کنار تکنوکرات های فاسد و غارتگر افغانی برگشته از غرب، به یکی از فاسد ترین و قانون شکن ترین دولت های روی زمین تبدیل شد و در وابستگی به حمایت و کمک های امریکا و غربی ها فرو رفت؛ چونان وابستگی که حیات و ممات این دولت در گرو تداوم این کمک ها است. حالا مدعیان متوهم حکومت و اقعی اسلامی با گرد آمدن در چتر چنین نظام و دولتی، می توانند چهل سال شعار و ادعای تحقق حکومت واقعی اسلامی را محقق سازند؟
درست فرمودید بزرگوار!
این ادعای دروغین اعمار حکومت واقعی اسلامی را منحیث وسیله دشمنان افغانستان بدست تعداد زیادی از تنظیم ها سپرد تا توسط این افزار مردم افغانستان را به قتل برسانند و افغانستان را بیچاره و ناتوان بسازند. مثال زندۀ آنرا دیدیم که گلب الدین حکمتیار موجودیت دوستم را در دولت مجاهدین که خودش هم عضو همان دولت بود خلاف حکومت واقعی اسلامی دانست و به همین بهانه کابل را راکت باران و علیه دولت جوان قانونی اسلامی به بغاوت دست زد. هزاران باشنده بیگناه کابل را بقتل رساند و موسسات دولتی و شهر را بخاک برابر ساخت.