روییدن از خاکستر

گفتگوی نصرالله نیکفر با داوود پژمان آواز خوان خوبِ سبک خراسانی

چرخش های پسین سیاسی و بلوک سازی های قدرت درجهان، تشنگی و برتری خواهی های هژمونیک قدرت های استعماری از یکسو، خواست های خودبینانه، بی پایه و بد اندیشانۀ تباری و زبانی در جهان بویژه در کشور های آسیائی زمینۀ ایجاد کشور های کوچک، سست بنیاد و نا توان استعماری بر مبنای تبارها و زبانها را فراهم کرد.

استعمار در گام نخست می خواست با تقسیمات خورد و ریزه ای درخت کهن، بارور و بزرگ تمدن آریائی را از ریشه خشک کند، تا زمینه های دست اندازی استعمار و استثمار ملت هارا فراهم کند و از سویی هم بهانه و اهرم فشار جهانی برای دوام جنگ و فروش تسلیحات خویش داشته باشد. در این میان تمدن آریایی-خراسانی آسیب های سنگینی را دید. آریانای بزرگ به چندین کشور کوچک تجزیه شد و سپس خراسان بزرگ به چند کشور تجزیه شد و نام استعماری، بی ماهیت و تباری افغانستان را بنمایندگی از خراسان سبز و بزرگ براین جغرافیا گذاشتند و بر طبل بی ماهیتی آن وارونه کوبیدند تا اینکه پیوند های ما با گذشتۀ مان گسسته شود. اما پس از دوصدو چند سال ببینید که باز هم فرهنگ و تمدن آریایی-خراسان ما با قامت بلند استاده است و دادسخن می کند. ازین رو گفتگویی داریم با داوود پژمان آواز خوان با تعهد و دلسوز شیوۀ خراسانی که اینک به آن میپردازیم.

برای مطالعه کامل متن به اینجا اشاره نمائید

شما متن کامل عنوان را در زیر هم میتوانید بخوانید.