اگر رهبران حکومت وحدت ملی این نوشته را بخوانند

بدون تردید و بدون اینکه از حقایق چشم پوشی کنم میدانم عده ای از مردم ما بخاطر تشویش از آینده ونبود کنترول حاکمیت در قرا و قصبات مختلف کشور برای حفظ ننگ و ناموس و جلو گیری از چور وچپاول تعداد زیادی خود سرانه دست به خریداری سلاح زده اند و اکثر آنها مسلح شده اند، من از عواقب مسلح شدن مردم که در آن کنترول و محاسبه وجود نداشته باشد سخت نگرانم آنچه را که می نویسم حق و حقیقت است بی پروا از تهدید تهدید کنندگان در حکومت وحدت ملی بدون تشویش این درد مشترک را به همه شریک میسازم. خداوند پاک از همه ما بهتر میداند که ملت عزیز افغانستان  شدیدا تحت ظلم و ستم گروه های تروریستی و آدم کشان حرفوی قرار دارد و در محاصره انواع توطئه های خودی و غیر خودی دست و پنجه نرم میکنند برای نجات خویش از این بحران  نیاز به مدیریت سالم نیاز به مبارزه ای جدی دارند با گذشت هر روز متاسفانه مشکلی پی مشکل دیگری در سر راه  مردم ما خلق میشود از بی کفایتی بعضی از مسئولین گرفته تا مداخله آشکار و پنهان بیگانه گان رنج بی پایان ملت ما ادامه دارد اگر گله یا شکوه در رسانه ها یا در نوشتن ها میکنم مفادی نخواهد داشت اما آنچه که باعث تشویش و نگرانی من است هر روز در این کشور اعمال و حرکات مورد اجرا قرار میگیرد که نه منطقی است و نه عقلانی بعد از گذشت ۱۴ سال که از سقوط حاکمیت طالبان میگذرد یکبار دیگر تعداد زیادی از مردمان این سرزمین مسلح شدند که عواقب آن نهایت خطر ناک است. با در نظر داشت آینده ای تاریک که عامل عمده آن مسلح شدن مردمان غیر مسئول و خود سر است زنگ خطریست که سر انجامش مشقت زا و حتی خیلی خونین خواهد بود ملت صبور و آگاه افغانستان میدانند که پروسه دی دی آر بخاطر خلح سلاح اشخاص غیر مسئول ملیارد ها دالر مصرف برداشت حالا یکبار دیگر دوباره مردم مسلح شده اند به باور من این عمل ناعاقبت اندیشانه جنگ های قومی منطقوی و زبانی را دامن میزند  و باعث برهم خوردن اندک نظم که درین نظام وجود دارد می شود. و کنترول حاکمیت را در نقاط مختلف به مشکل مواجه خواهد ساخت من ماموریت رسمی ندارم تنها یک معلم هستم که در دانشگاه های خصوصی بخاطر لقمه ای نان و خدمت برای نسل جوان مشغول کارم فقط میخواهم منحیث یک مسلمان و یک افغان به نزد خدا و ملت خود رفع مسئولیت نمایم و عواقب خطرناک مسلح شدن مردم را بشما مسئولین تشریح نمایم .  آیا مسلح سازی مردم بدون تشکیل و چوکات بندی در یک ادارۀ مسئول،  یک ضرورت است ؟ و آیا گزینه های بهتر ومفید تر ازان مورد بر رسی قرار گرفته است یا خیر؟ به باور من نیرو های خود سر مسلح حاکمیت را ضعیف و باعث تضعیف نیرو های امنیتی وتقویت حاکمیت های قومی منطقوی  در کشور میگردند.

مردم ما میدانند که افراد مسلح غیر مسئول  نه صلح میخواهد ونه هم طرفدار صلح است: تجربه نشان داده است که این نیرو های خود سر از متن نا آرامی ها  وقانون شکنی هابوجود آمده جنگ ، خون ریزی وخانه جنگی علت اصلی حیات این معلول نا میمون است. بناء ، صلح، آرامش وختم جنگ به مفهوم ختم حیات نیرو های خود سر مسلح گفته میشود. بناً  هیچ کس بخاطر نزدیک شدن به پایان عمر خود مبارزه نخواهد کرد واین انتظار از مردمان که خود سلاح گرفته اند برده نمی شود این اشخاص و افراد آهسته آهسته بزرگ شده می روند بعضی اوقات بخاطر بقای خود یا به دشمن تسلیم میشوند ویا دست به کودتا می زنند ودر ولایات ومناطق دور دست ادارات محلی را به کنترول خود در آورده وبا گذشت هر روز وعملیات بی رحمانه حس تمامیت خواهی در وجود آن رشد میکند، خود سرانه به  خانه و کاشانه مردمان بی دفاع داخل می شوند و انچه که میخواهند انجام میدهند .

مردمان مسلح غیر مسئول چه خاصیت دارند اکثر اینها خاصیت زالو را دارند از خون مردم تغذیه میکند اگر مکیدن خون قطع شود این گروه هم می خشکد و به فنا می رود. از لحاظ وضع الجیشی در مناطق شکل میگیرند که حاکمیت دولت به خطر مواجه است طوریکه ایشان در مناطق اشوب زده خلاء حاکمیت وقدرت را پر میکنند وتنها از  آمر خود که ارباب، ملا ویا سر مایه دار است اطاعت میکنند وبا نیروهای دولتی رابطه تنها زمانی برقرار مینمایند که از ایشان امتیاز میگیرند نه اینکه اطاعت میکنند.  بناء این نیروها قسما از اداره دولت خارج و به بهانه حالت اضطرار تمام نورم های قانونی ، اخلاقی واداری را زیر پا گذاشته تابع ذوق وسلیقه خود میباشند، یعنی اینها ها نیرو های فرا قانونی اند .

با مطالعه وشناخت که ازخاصیت اجتماعی وهنجار های اخلاقی مردم  فقیر افغانستان دارم برخی از ایشان در جلب منفعت بسیار حریص وموشکاف اند، بناء با سلاح گرفتن خود سرانه در بعضی مناطق سائرین با آزمندی تمام زمینه های تشکیل چنین هسته را مساعد میسازند تا با زور سلاح امتیاز بگیرند. مردم افغانستان نسبتا فقیر و غالبا در فکر جلب منفعت اند هر پدیده که عاید داشته باشد با آنکه مبدأ ومسیر منکر وشنیع هم داشته باشد باز هم به سراغ آن میروند مثل اینکه کشت کوکنار از جنوب تا دور ترین نقاط شمال کشور سرایت کرد وتشکیل گروپ های گروگان گیر در مراکز. نمونه دیگری گفته میشود که همه شاهد ان بوده و هستیم .

حالا ولایات که قبلاً مانند دایکندی و غور بامیان پنجشیر پروان  از ولایات نسبتا آرام کشور گفته میشدند نیز نیرو های غیر مسئول مسلح روز به روز در حالت رشد اند کار بجای رسیده که مردم بجای همکاری با پولیس و قوت های مسلح دیگر کوشش میکنند خود شان با قدرت وارد صحنه شوند ونقش دولت را ضعیف سازند،تا دولت مجبور به تنازل وقبول خواست شان شود. خواست که هرگز قانونی و اصولی نخواهد بود.

ســـــه پیشنهاد دارم : اگر کار شناسان ومتخصصین درون نظام عوامل وانگیزه های  نا امنی ورشد خشونت را بر رسی نمایند بدون تردید راه بیرون رفت ازین بحران بدون از مسلح سازی نیرو های خود سر ممکن است.

 الف :  باید یاد آور شوم که توهین برخی متنفذین قومی بنام تفنگ سالار وخارج ساختن شان از بین مردم حمایت مردم را از دولت کم ساخته است به نظر من بهتر است بجای مسلح سازی ادارات محلی انتخابی ومردمی باشند این شیوه در امر ثبات واستقرار امنیت کمک بیشتر خواهد کرد در صورت انتخابی بودن مردم در پهلوی نیرو های امنیتی از والی منتخب واداره محلی که خود تأئید کرده اند حمایت مکینند یعنی هم حامیان والی طرفدار دولت اند وهم نیروهای امنیتی. در شرائط فعلی نیروها امنیتی تنها اند. افراد متنفذ وبا صلاحیت بنام جنگ سالار از منطقه بیرون کشیده شدند وحال جای شان به نیروهای بمراتب بد تر بنام این و آن  سپرده شده است. بناء معقول تر این است تا  دولت بجای مصارف زیاد  زمینه انتخاب مسئول مورد تأئید وحمایت مردم را در ولایات مساعد سازد تا مردم بخاطر دفاع از انتخاب خود شان با نیرو های امنیتی کمک کنند حال مردم هیچ انگیزۀ بخاطر دفاع از حکومت ندارند.

ب : همه میدانند ملت بخاطر دفاع از نظام انگیزه ندارد. عوامل متعدد بیرونی ودرونی مردم را از دولت متنفر ساخته، اگر سخنگویان واستراتیجست های رئیس جمهور انتقاد ها را توجیح وتأویل کنند زبان مطبوعات جهان را کس گرفته نمیتواند. این مطلب را بخاطر اضافه کردم که سخنگویان رئیس جمهور و رئیس اجرائیه انتقادات مردم را بسیار سطحی میگیرند وآنرا جزء از خاصیت سیاستمداران افغان می پندارند. باید پرسید، مطبوعات بیرون مرزی ونمایندگان ملل متحد که دولت فعلی را ضعیف وملوث به رشوت وفساد وهمکار با قاچاقچیان  معرفی میکنند متأثر از کدام خاصیت است؟ به هر حال دولتمردان باید حقایق را جدی بگیرند ودرپی تلافی وجبران فرصت های از دست رفته بر آیند: یکی ازین فرصت ها انگیزه دهی بجای مسلح سازیست: فعلا مردم بخاطر دفاع از دولت انگیزه ندارد والی ها که از محیط نیستند وپایه مردمی ندارند در ولایات دست بین تیم های قوت های خارجی میباشند مردم ازینگونه والی ها بی صلاحیت ومحتاج به خارجی یکی از عوامل عمده طالب سازی ومخالفت مردم عملیات خودسر نیرو های إئتلاف و تلاشی خانه ها وگشت وگذار شان با یونیفورم در مراکز تجمع مردم است که باید قطع شود. به استثنائی عده محدود در شهر های کلان سائر مردم از دیدار خارجی ها خوش نمی شوند . واز حضور شان در اجتماعات ومساجد نفرت دارند اما دولت و خارجی ها به این امر توجه ندارد. پدیده طالب ساز دیگر مطبوعات تصویری کشور است که بنام دمو کراسی وآزادی بیان مواد قانون اساسی را نقض و با پخش تصاویر نیمه برهنه خارجی حساسیت هارا بر می انگیزند واستدلال طالبان را مبنی بر بی دین بودن دولت تقویت می بخشد،تنظیم وپخش کلپ های افتضاح آمیز موسیقی دانان اماتور شوقی وشهرت طلب کشور که در خارج وداخل تنظیم میشود و با رقص ومعاشرت مرد وزن همراست ماهیت دولت را به نظر عام مردم کفر آمیز ساخته که باید اصلاح شود. اینها همه دلیل عمده  بر پروسه طالب سازیست وعلاوتا تخطی از قانون اساسی  است که بند اولش بنام اسلام رقم خورده. دولت همیشه به ساختن قانون اساسی افتخار میکند در حالیکه مادۀ اولش را عملی نمیسازد.کدام ماده این قانون در کشور عملی شده؟

ج :  بجای مسلح سازی به برخی قوانین، سنن وعرف کشور إعتنا نماید. با مجر مین چون متجاوزین جنسی آن هم با دختران خورد سال و سارقین دسته جمعی مسلح,اختلاسگران داخل اداره به شدت بر خورد کند. روزانه اخباریکه از تلویزیونها پخش میشود نظیر این وحشت در هیچ گوشه دنیا وجود ندارد. تجاوز های مکرر جنسی بالای اطفال، اختطاف دختران وباز آوردن شان به مطبوعات که به شراب خوردن وفحشاء در ملاء عام اعتراف کنند اینها دمو کراسی نیست بلکه اشاعه فساد وزمینه ساز طالب ومخالفین دولت است. هیج کس نمیخواهد  در کشور چون افغانستان با دولت همکاری کند که اخبار روز مره اش را تجاوز جنسی، قتل مردم بیگناه ملکی، اختلاس ملیاردها دالر ، حمایت جانیان حرفوی واختلاف ارکان سه گانه دولت تشکیل دهد. آخر یک روز از محا کمه اختلاس گران، بدار آویختن دزدان متجاوزین وقاچاق چیان وهم آهنگی ارکان دولت هم خبر پخش کنید. دولت باید جلو اینقدر ظلم وفسادرا بگیرد والا هیچ دلیل برای دفاع از آن وجود ندارد. شاید مردم خود شان مانند دهۀ هفتاد  به کمک خارجی ها طالب و داعش را بخاطر بر داشتن فسادبیاورند ودران وقت پشیمانی سود ندارد. به باور نویسنده اگر از مسلح شدن نیرو های خود سر جلوگیری نشود جنگ داخلی ، قومی و زبانی را در کشور شعله ور ساخته مناطق امن را نا امن میسازد باعث دوام جنگ ها و بلآخره باعث تجزیه افغانستان میگردد از شما مسئولین درجه اول تقاضا داریم تا درین مورد تجدید نظر نموده اینده افغانستان واحد را از حوادث هولناک بعدی نجات دهید . که عواقب بعدی ان خیلی خطرناک و قابل تشویش است .