شورای حراست و ثبات افغانستان که روز گذشته(۲۷ قوس ۱۳۹۴) اعلان موجودیت کرد بیشتر از چهره های شناخته شدۀ رهبران و سیاستمداران مجاهدینِ فاقد مقام و کرسی های دولتی تشکیل یافته است. بدون هیچ تردید و هیچ اما و اگر، این شورا برای تحت فشار قرار دادن زمام داران دولت فعلی و به خصوص رئیس جمهور غنی و شریک حکومتش رئیس اجرایی در جهت دسترسی به مقام و کرسی دولت و یا مشارکت در قدرت سیاسی عرض وجود کرد. رئیس جمهور بازنشسته حامد کرزی از چهره های اصلی و گردانندۀ پشت صحنه در این شورا است تا سایۀ نفوذ و هیبت خود را بر سر زمام داران دولت فعلی نگهدارد و در نقش رئیس جمهور سایه عمل کند.
شورای حراست از عناصر و افرادی دارای دیدگاه ها و تعلقات متفاوت فکری و گروهی و سیاسی تشکیل شده است که تنها استفادۀ ابزاری از این شورا برای رسیدن به کرسی و مقام دولتی و نشستن بر سفرۀ قدرت با صاحبان فعلی قدرت سیاسی، وجه مشترک آنها را می سازد. هیچ نقطۀ مشترک دیگر میان آن ها وجود ندارد. مگر این صادق مدبر با استاد سیاف چه وجه مشترک دارد؟ هرگاه این مشارکت در قدرت و انتصاب در مقام دولتی به هریکی از اعضای شورای حراست مساعد شود و فرمان اشرف غنی را در این مورد دریابند، با عجله شورای حراست را ترک می گویند.
تاکید شورای حراست به اینکه طرفدار سرنگونی نظام حاکم سیاسی نیستند و اصلاح آن را می خواهند، به همین آرزو و حرص اعضای شورا در رسیدن به کرسی دولت و نشستن بر سفرۀ قدرت بر می گردد. مسلماً که آن ها در دسترسی به این آرزو، بقای نظام را آرزو می برند، نه سقوط آن را. معنی و مفهوم “اصلاح نظام” که پیوسته در شورا از آن سخن می رود، همین نکته است:
کسب مقام و کرسی دولتی و مشارکت در قدرت.
پدیدۀ اصلاح طلبی و اصلاح طلبان طی چهادره سال اخیر در نظام حاکم سیاسی افغانستان فقط در یک دایرۀ بیحاصل و باطل می چرخد. صاحبان کرسی و مقام دولتی وقتی کرسی های خود را از دست می دهند، اصلاح طلب می شوند و از نیاز مبرم به اصلاحات سخن می گویند. اما وقتی دوباره به مقام و کرسی دولتی دست می یابند و شریک سفرۀ قدرت می شوند، دیگر از اصلاح و اصلاحات سخنی به زبان نمی رانند. به نظر می رسد که این داستان تکراری و این دور باطل، آن هم توسط چهره های تکراری که گاهی بر کرسی قدرت جلوس می کنند و گاهی در ستیژ اصلاح طلبی ظاهر می شوند، همچنان ادامه می یابد. آنچه که در این میان غایب به نظر می رسد و نشانی از آن دیده نمی شود، این است:
اصلاح طلبان و اصلاحات.
C’est n&qiruo;smporte quoi. Cette défense revient à dire que les articles de Wikipédia sont mauvais par la faute de ceux qui consultent le site. Désolé, mais quand je cherche des infos fiables et des articles dignes de ce nom, je vais voir ailleurs, je ne fais pas le boulot de ceux qui rédigent les articles et je ne peux passer mes journées à améliorer Wikipédia.
اعتماد سر عبدالرب رسول سیاف بی نهایت احماقت و جهالت است.
آصف نیکزاد محصل اقتصاد
بهتراست شورای حراست را شورای قدرت نام گذاری نماییم چرا که حراست ونگهداری ازکشوربدون شورا هم معنی دارد انسجام این چهراه های تکراری همیشه برای طلب قدرت است تجربه نشان داده که این رهبران برای ثبات افغانستان ودفاع ازافغانستان هیجگاه به توافق وانسجام نرسیده اند .
از کوزه همان تراود که دراوست.این دسته ذزدان دیروز به این دسته دزدان امروزی چشمک می زنند که بیاهید انچه از چپاول وغارت اسبق مان بجا مانده برادروار قسمت کنیم.ورنه شاید ما خلاف شما اندر عمل واثر دست یازیم.غافل ازانکه بازی از جای دگر وبا ری دگر بعمل میاید ودر نهایت تعین کننده گان بفکر تسخیر جای دگر اند وبقیه برای خرچ مصالح است.نمایشنامه مضحک عرب پاکستان داعش وطالب برای کارگارگردان ازسوی ئ وقربانی گرفتن مستمر از باشندهگان سرزمین ئ بنام افغانستان از جهت ئ فقط وفقط برای نایل امدن به هدف نیایی سلطه بلامنازعه ئ جهانی وتسلط کامل وبیدون رقیب بر همه منابع وانچه باقیماندهاست میباشد.
چهره های مثل آقای سیاف و اقای یونس قانونی از جهت عضویت شان در جبه مقاومت برای نجات افغانستان تحت رهبری ابر مرد افغانستان شهید احمد شاه مسعود، تنها از جهت اظهارات ضد طالبی شان و مخالفت شان در زمینه انتقال مدارس طالب سازی پاکستان در افغانستان و افشای مداخلات پاکستان در امور افغانستان، میتواند امید وار کننده باشد.
اگرچه اکثریت چهره های این شورا چهره های ازمایش شده و تکراری میباشند که توقع بهبودی امور از آنها ساده لوحی بحساب خواهد امد اما باز هم اینکه لویه جرگه قانون اساسی بوقتش دایر شود،کمیسیون اصلاح انتخابات بفعالیت اغاز نماید و یا اینکه توقع کار مفیدی از پاکستان در جهت تامین امنیت در افغانستان راهی است بسوی گورستان، همه سخنان خوب بوده و میتواند در بحرکت آوردن و اصلاح کار حکومتِ تاحال ناکام آقای غنی و عبدالله موثر واقع شود و غنی از خود خواهی و تمرکز قدرت بدست خویش، صرف نظر نماید. سخن بسیار بیهوده و احمقانه و تکراری ایکه در این شورا شنیده شد همانا از دهن ارغندیوال بود. که این سخن در زمان اول آمدن مجاهدین از زبان گلب الدین هم بارها شنیده شده است که “حکومت اسلامی”، در حالیکه افغانستان بیش از دوازده سال میشود که رسما” در زیر بیرق اسلامی مسجل شده در قانون اساسی کار می کند.