از همان آغاز زمانیکه حامدکرزی “کمیسیون مستقل انتخابات” را طی یک فرمانی ایجاد کرد، بحث بی طرفی و مشروعیت آن زیر سوال بود. هنوز انتخابات براه نه افتیده بود که کمیسیون مذکور مطابق به میل کرزی تاریخ انتخابات را به ۲۹ اسد به تعویق انداخت. نهاد های مدنی، روشنفکران مستقل، بسیاری احزاب سیاسی و کاندیدان به تغییر زمان انتخابات و تمدید زمان حکومت کرزی که در اول جوزای سال گذشته به پایان رسیده بود، مخالفت کردند. وکلای تحول طلب در شورای ملی افغانستان نیز با روشهای ضد قانون اساسی توسط حامد کرزی مخالفت نمودند اما با مقاومت وکلای هواه خواه کرزی و عناصر متزلزل قرار گرفتند.
شورای ملی افغانستان همچنان خواهان تصویب رییس و اعضای انتضابی کمیسیون مستقل انتخابات از طریق رای اعتماد در مجلس نمایندگان افغانستان شدند، اما تلاش های آنها بازهم با مخالفت هواخواهان کرزی مواجه شد . سر انجام کرزی توانست کمیسیون وفادار به خود را تحت نام ” کمیسیون مستقل انتخابات” وارد بازی نموده و سر نوشت انتخابات را بدست آن سپرد.
ازینرو از همان آغاز دو نگرانی در مورد انتخابات ریاست جمهوری وجود داشت: یکی سوء استفاده از قدرت دولتی و دیگری عدم بی طرفی کمیسیون انتخابات . اما کاندیدان مطرح و عمده ریاست جمهوری مجبور شدند در شرایط خیلی نابرابر ، غیر عادلانه و حتا در فضای پُر از تنش و بی اعتمادی وارد رقابت با کرزی شوند.
باید گفت هیچ کسی در آغاز این فرایند با توجه به اهداف و عملکرد کرزی انتظار انتخابات آزاد، سالم و بدون تقلب را نداشت، ولی هیچ کسی تصور دست برد، یغما گری، غضب و پامال شدن حقوق مردم و کاندیدان را تا این سطج هم نداشتند.
واقعیت اینست آقای کرزی در آغاز تصور می کرد که از یک طرف هم قدرت دولتی دارد و هم پول فراوان و از طرف دیگر از حمایت پشتون ها با بازی با کارت قبیله گرایی در جنوب ومعامله با برخی جنگسالاران در شمال ، مناطق مرکزی و غربی افغانستان برخور دار است، بناً برای پیروزی آرای کافی خواهد داشت وکمیسیون مستقل انتخابات می تواند به سادگی در سازماندهی تقلبات ایشان را یاری رساند.
اما حوادث بگونه دراماتیک به ضرر کرزی انکشاف نموده نه از حمایت لازمی پشتونها برخوردار شد و نه دلالان سیاسی، مذهبی و قومی در مناطق دیگر افغانستان توانستند برای وی رای کافی برای پیروزی بدست بیاورند. در نتیجه کمیسیون کم تجربه نتوانست شکست غیر منتظره او را به آسانی جبران نموده و مهندسی تقلبات را بدور از چشم مردم و کاندیدان انجام دهد. چنانچه بیش از سه هفته از انتخابات می گذرد، اما مهندسی تقلبات توسط کمیسیون انتخابات تا حال پایان نیافته است. هرچند کمیسیون مدکور نتایج ۹۱ فیصد انتخابات کرزی را بحثیت کاندید برنده معرفی می نماید،اما کمتر کسی به درستی و سالم بودن نتایج مذکور اعتقاد دارد. این در حالیست که کمییسون بررسی شکایات که یک نهاد موازی و همکار کمیسیون انتخابات است، ظاهراً مصروف تحقیق بیش از ۲۰۰۰ تقلبات است. اخیراً این کمیسیون بعد از فشار ها و نگرانی برخی رهبران کشور های غربی یک تعداد رای ها را باطل اعلام نمود.
واقعیت اینست که کمیسیون وفادار به کرزی بسیار تلاش نمود که با تمام امکانات تقلب آبرو مندانه نموده و کرزی را به قدرت برساند، اما دست برد کمیسیون مذکور از سطح تقلبات فراتر رفته دست به تاراج و غصب حقوق مردم زده و به رسوایی بزرگی برای کرزی و کمیسیون مذکور مبدل شده است.
با آنکه کرزی مدعی است که کمییسیون مستقل انتخابات “بی طرفانه” عمل کرده اند، اما رسوایی تقلبات باعث شده که کمیسیون مذکور زیر فشار افکار مردم افغانستان و جامعه جهانی قرار گرفته، دچار گمراهی و تناقض گوییهای فراوان شود. در حال حاضر گفته می شود در داخل این کمیسیون میان برخی اعضای معتدل و رهبری آن کشمکش و تنش جریان دارد. آقای عزیزالله لودین رییس آن آماده است مطابق به دستور کرزی چشم پوشی از این همه تقلبات نموده و کرزی را برنده اعلام کند. اما برخی اعضای آن مخالف هستند. برخی ها فکر میکنند آقای فاروق وردک بحیث رییس کمیسیون آنوقت در انتخابات ۲۰۰۴ نقش برجسته در تقلبات به نفع کرزی داشت و به پاداش آن تا به قله های قدرت در حکومت کرزی رسیده است. آقای لودین خواب مشابه را در پایان انتخابات ۲۰۰۹ می بیند.
حالا که نقاب و تمثیل بی طرفی از چهره کمیسیون وفار به کرزی بیرون افتیده است کمیسیون مذکور مجبور شد برهنه از کرزی دفاع نماید. به نظر می رسد مقاومت و دادخواهی مردم به حدیست که نه تنها خواب پیروزی را در چشمان کرزی ربوده است و نه آقای لودین به پاداش مهندسی تقلبات به آسانی به کام خواهد رسید.
تقلب سالاران باید محاکمه شوند!
اخیراً رییس کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی در مصاحبۀ با روزنامه هشت صبح گفته بود” ما براساس قانون این صلاحیت و اقتدار را داریم، نامزدانی را که کارهای غلط (تقلب) کرده باشند، تحت پیگرد قرار دهیم. ما و کمیسیون مستقل انتخابات این صلاحیت قانونی را داریم که نامزدان متقلب را جریمه و مجازات کرده و همچنین این اشخاص را از شرکت در انتخابات آینده باز داریم”.
اما پرسش اساسی اینست زمانیکه خود کمیسیون مستقل انتخابات نقش اساسی در سازماندهی و مهندسی تقلبات داشته باشد، درینصورت چی کسی کمیسیون مذکور را به دادگاه خواهد کشانید؟
هر چند افغانستان در حال حاضر به تقصیر کمیسیون انتخابات بسوی بحران سیاسی و قطب بندی های اجتماعی در حرکت است، اما هنوز زمان جلوگیری از آن وجود دارد. برخی ها فکر می کنند مشاجره و بحث با این کمیسیون در مورد بی طرفی و یا غیر بی طرفی آن ضیاع وقت است. حالا زمان آن رسیده که به هیچ حرف و ارقام این کمیسیون اعتماد نه نموده و با استفاده از راه های قانونی و مبارزه مدنی و جلب حمایت مردم و کاندیدان پیشرو خواهان منحل شدن و مجازات رییس و اعضای ارشد آن شد و بجای آن دست به ساختن یک کمیته بی طرف انتخاباتی به منظور برسی نتایج انتخابات در تحت حمایت سازمان ملل زد.
