در جهان معاصر درانتخاب رهبر و یا زعیم یک دولت صرف نظر از شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و یا موقعیت جیوپلیتیک آن کشور همواره دو فاکتور بحیث اصل مورد توجه مردم قرار دارد: یکی استعداد، توانایی و شایستگی رهبر و دوم اخلاق، نام نیک، صداقت و وطندوستی او. رهبران بی کفایت، بی استعداد، عوامفریب، دروغگو، فاسد، قانون شکن و متهم به خیانت و اجیر و دست نشانده خارجی ها بخصوص در کشور های سخت آزادمنش به مشکل می توانند از حیثیت و آبروی نزد مردم شان و حتا حامیان شان برخوردار شوند.
حامد کرزی دقیقاً از جمله همین دسته رییسان جمهور است که نه کارنامه مثبت کاری در هشت سال گذشته دارد و نه حیثیت، آبرو و هیبت بحیث رهبر یک کشور نزد مردم افغانستان و حامیان خویش . تمام استعداد، شهرت و افتخارات کرزی در هشت سال اخیر در بی کفایتی، دست نشاندگی، زد وبند و با افراد بد نام ، دروغگویی و عوامفریبی خلاصه شده است که در تاریخ معاصر افغانستان سابقه نداشته است.
واقعیت اینست که حامد کرزی یک شخصیت مرموز و نا شناخته در اوج حوادث یازدهم سپتمبر و حملات امریکا بر پایگاه های طالبان در افغانستان از جانب امریکا بحیث رهبر افغانستان از طریق کنفرانس بن بر سر مردم افغانستان تحمیل گردید. در پی سقوط طالبان افغانستان نه تنها تولد دوباره یافت، بلکه امنیت و بازسازی آن در مرکز توجه جامعه جهانی قرار گرفته یک فرصت طلایی نصیب مردم افغانستان شد که باید خردمندانه و خیلی مسوولانه از آن به نفع کشور استفاده می شد. اما بد بختانه در نتیجه بی کفایتی های کرزی و تیم وی این فرصت از دست رفته و هشت سال مردم افغانستان ضایع ساخته شد. امروز مردم افغانستان اسیر در دست گروه های خشونت گرا، قانون گریز، زورگو، فاسد، قاچاقچیان مواد مخدر و مافیای دولتی قبل از همه بدست برادران و اقارب نزدیک کرزی ، جنگسالاران و دلالان قومی و مذهبی همدست وی شده اند.
کرزی بی آنکه مسوولیت به هدر رفتن وقت گرانبهای مردم و وضعیت رقت بار کنونی را به عهده گیرد و صادقانه و شجاعانه از مقام خویش استفاء دهد با بسیار دیده درایی از تمام وسایل مشروع و نا مشروع تلاش می کند که در قدرت باقی بماند.
در آستانه انتخابات مضحک اخیر، کرزی نه تنها خلاف قانون اساسی افغانستان عمر حکومت خویش را که در ماه جوزای سال گذشته به پایان رسیده بود تمدید نمود، بلکه با روی دست گرفتن یک پروژه “توطئه و تقلب” کوشش نمود که قدرت را نه از راه یک انتخابات آزاد، شفاف و دموکراتیک، بلکه از راه غصب و دسیسه در قدرت باقی بماند. او نه تنها یک کمیسیون وابسته به خود را در تحت نام کمیسیون مستقل انتخابات وارد بازی نمود، بلکه با معامله و زدوبند با برخی دلالان سیاسی، قومی و مذهبی تلاش نمود رای مردم را بخرد. اما طوریکه جریان انتخابات نشان داد حامد کرزی برغم مصارف خیلی گزاف نه تنها نه توانست دل و دماغ مردم افغانستان را بدست بیاورد، بلکه زدوبند های او با افراد بد نام و تاریخ زده به ضرر وی تمام شده و با نفرت مردم مواجه شد. در نتیجه کرزی عملاً انتخابات را باخته است. ولی کرزی به این سادگی ها تسلیم حقیقت نشده و به توطئه ادامه می دهد.
آخرین آماری جعلی را که کمیسیون مستقل انتخابات اعلام نموده است کرزی را در آستانه برنده شدن معرفی می کند. این آمار ممکنست برخی حامیان خارجی رژیم و همدستان داخلی کرزی را راضی و قوت قلب بدهد، ولی نه تنها نزد کاندیدان رقیب کرزی ارزش قانونی نخواهد داشت، بلکه حمایت اکثریت مردم افغانستان نیز برخور دار نخواهد شد.
افتضاح به سبک کرزی
تقلب در انتخابات بسیاری کشور ها بویژه کشور های رو به انکشاف صورت می گیرد که گاهی منجر به بحران و تنش های سیاسی بزرگ میشود. در تازه ترین موارد می توان از اتهام تقلبات گسترده در انتخابات اخیر ایران نامبرد که حتا ساختار درونی نظام قدرتمند تیوکراسی ایران را متزلزل ساخته است.
باید گفت در بد ترین انتخابات دنیا تقلب در یک پرده حیا و یا پوشش صورت می گرد. و یا تقلب هم از خود اصول و قاعده بازی دارد. اما آنچه در افغانستان اتفاق افتیده است به مشکل حتا می توان آنرا در چهارچوب تقلبات کشور های رو به انکشاف و یا کشور نظیر ایران تعریف نمود.
برخی ها واژه های کلاه برداری ،غارت، غصب، تاراج و زورگویی را بجای واژه تقلب به خصوص در مناطق جنوب افغانستان بکار می برند که بیشتر شبا هت به توطئه، دسیسه و خیانت به اراده و حقوق مردم را داشت تا بدست آورن رای مردم. حتا برخی کارشناسان سیاسی کاربرد واژه انتخابات را بر نمایشنامه مضحک اخیر در افغانستان شایسته نمی شمارند و آنرا تعرض و توهین به حقوق مردم و بد نامی دموکراسی می پندارند. این در حالیست مردم با خطر انداختن جان، بریدن کلک ، گوش و بینی شان توسط طالبان حاضر شدند که برای تغییر زندگی شان و نجات از دست رژیم فاسد کنونی به پای صندوقهای رای بروند. حتا در برخی مناطق که مردم حاضر نبودند به کرزی رای بدهند بجای طالبان دولت مردم را مورد تهدید و ارعاب قرار داده و با استفاده از جو ترس مردم را محروم از حق مشروع شان نمود.
جالب اینست که عاملین کرزی به کمک کمیسیون مستقل انتخابات بجای مردمی که از حق رای شان محروم ساخته شده بودند، خود صندوقها را برای جناب کرزی پُر نمودند. بگونه مثال محروم ساختن قوم بریز(بریڅ) از حقوق مشروع شان و در عوض “دزدی ” رای آنها به نفع کرزی در قندهار است که به رسوایی بزرگی در سطح افغانستان و جهان برای کرزی و کمیسیسون مستقل انتخابات مبدل گردیده است. این در حالیست ده ها مواردی دیگری زشت تر توسط عاملین کرزی به کمک کمیسیون مستقل انتخابات و برخی کارمندان یونیمان در سراسر کشور انجام داده اند که در کمیسیون رسیدگی به شکایات در حدود بیشتر از ۲۰۰۰ موارد می رسد که بیشتر از ۶۰۰ آن بطور جدی مشروعیت انتخابات را زیر سوال می برد.
بیش از دو هفته از ختم نمایشنامه انتخابات در افغانستان می گذرد، اما ابعاد گسترده دست برد، غارت، دزدی ومهندسی تقلبات توسط کمیسیون مستقل انتخابات از مناطق مختلف افغانستان بیشتر و مستند تر افشاء میشود.
افتضاح تقلبات نه تنها برای کرزی آبرو باقی نگذاشته است، بلکه برای حامیان خارجی او بویژه امریکاییها که انتخابات را یک گام به جلو گفته بودند ضربت شدید وارد نموده است. این در حالیست که حامیان رژیم دست و پاچه شده حتا در سطح کنفرانس بین المللی در جستوی پیدا نمودن اعاده اعتبار شان در نمایشنامه انتخابات افغانستان هستند. آنها در چنان موقعیت دشوار قرار گرفته اند که بخاطر اعتبار سیاسی خود شان نه می توانند انتخابات را باطل اعلام کنند و نه هم می توانند به آسانی آنرا مشروع اعلام کنند. هرچند ریچارد هولبروک نماینده خاص اباما در امور افغانستان و پاکستان تقلبات در افغانستان را یک پدیده معمولی اعلام نموده است، ولی تمام رسانه های غربی هر روز مدارک انکار ناپزیر دزدی، ارعاب و تاراج و مهندسی تقلبات توسط کمیسیون مستقل انتخابات را نشر نموده و مشروعیت انتخابات افغانستان را زیر سوال برده اند.
کرزی ممکنست که در روز های نزدیک برنده دور اول انتخابات اعلام شود،ولی فرامو ش نباید کرد با مشروعیت کاذب نمی توان حمایت واقعی مردم را که خیلی نیاز به ثبات سیاسی در افغانستان دارد بدست آورد. کرزی اگر در گذشته از حمایت نسبی مردم برخوردار بود بعد از رسوایی و تاراج و دزدی حقوق مردم در انتخابات مضحک اخیر نه تنها نزد مردم افغانستان کدام حثیت و اعتبار نخواهد داشت، بلکه بیش از هر وقت دیگر بحیث ابزار خارجیان خواهد بود. زیرا رییس جمهوریکه نزد مردمش حیثیت و اعتبار نداشته باشد، هرگز نزد حامیان خارجی اش آبرو نخواهد داشت. ازینرو کرزی بعد از رسوایی انتخابات ۲۰۰۹ هرگز حیثیت نسبی کرزی انتخابات ۲۰۰۴ را نخواهد داشت و کمتر کسی به او بدیده رییس جمهور شایسته و با حیثیت نگاه خواهد کرد.
_____
در همین زمینه:
–
