سنت مناظره که درفرهنگ سیاسی رواج یافته یک عرصه ومیدان مناسبی برای قدرت نمائی سیاسیون میباشد. دراین میدان برخلاف میدانهای مشت زنی توانائی فزیکی نقشی ندارد بلکه میزان عمل، آگاهی درمسایل علمی، نیروی منطق، فصاحت زبان وهنرحاضرجوابی دربرابرحریف ازنیازمندی هاییست که شرایط غلبه را بطرف مقابل مهیا میسازد. مناظره، که دو کس را درمسابقه وچلنج میکشاند درواقعیت یک صحنه ای ازارائه عملکرد ها ی گذشته وبرنامه های آینده اشخاص را که درپیشگاه ملت مسؤلیت داشتند ویا جدیدأ متقبل مسؤلیت میشوند برپا میسازد. روی همرفته جریان مناظره برنامه ها ونقشه های مناظره کنندگان را درمسیر فهم ودرک مردم مبنی برحساب رسی بمشکلات ملی وبین المللی یک کشورکه ازجانب شان برای آینده پیش بینی شده میگذارد ومردم را درمسند قضاوت آزاد قرارمیدهد تا شایسته سالار وخیانت سالاررا ازنتیجه افشای نیات وعمال شان بشناسند. ولی ازروزیکه آقای داکترعبدالله عبدالله دربرابرکرزی اعلان مناظره نموده قسمیکه بملاحظ میرسد آثاردهن خشکی وناتوانی ازسیمای آقای کرزی دربرگذاری این مناظره متجلی است. زیرا میداند که شخصیت او حائزظرفیت های پیروزمندانه درین مناظره نیست ونمیتواند که خرخود را ازلجنزاریکه که خودایجاد کرده بیرون ببرد. البته بدلایل احتمالی ذیل:
اول- با وجودیکه جناب کرزی تحصیلات عالی بسطح ماستری درخارج ازکشوردارد ولی ازخطابه ها وبیانات نا موزون آن که درمحافل وحتی درمجامع علمی وفرهنگی ایراد میکند طوری استنتاج میشود که اوعقب ماندگی زیادی درفهم ودرک مفاهیم سیاسی دارد. اودرطی یک بیانیه خود خطاب بمحصلین دانشگاه کابل بعنوان نصیحت اظهارنمود که ” پوهنتون جای سیاست نیست”. این اظهارغیر روشن فکرانه آقای کرزی که مغایربا سلیقه وعلاقمندی یک کانون علمی وفرهنگی آنهم ازموقف یک رئیس جمهورصورت گرفته نمایانگراین اصل است که ایشان تا هنوزالفبای سیاست را میخوانند ورنه یک سیاست مدارپخته وبرازنده؛ قشرجوان وتعلیم یافته کشوررا که آینده سیاسی ملک به ایشان تعلق دارد با چنین جملات ساده لوحانه مخاطب قرارنمیداد. ازکرزی باید پرسید اگردانشگاه محلی برای سیاست نیست پس کلوپ سیاستیکه ازسوی اوافتتاح شده درکجاست که محصلین بخاطرآگاهی سیاسی شان درآنجا مراجع نمایند؟؟ واگرهدف کرزی این باشد که قشرجوان ونوجوان کشورباید درتعاملات سیاسی جاری کشورشان سهم نگیرند ودرپشت سنگ کرونا شنو پناه ببرند تا ندانند که کرزی پاچا- جمهوراست وصلاحیت تروریست پروری و قاچاق چاقی را دارد؛ نقص دیگرازنا فهمی سیاسی خویش را دردستور رسوائی قرارمیدهد. زیرا دانشگاه ها، مکاتب ونهای علمی وفرهنگی همیشه درجهان مهد خیزشهای سیاسی و عامل تحولات سیاسی واجتماعی بوده است. پس این کاستی فهم جناب کرزی ازامورسیاسی اورا دست وپا بسته بحریف مناظره آن میسپارد.
دوم- پس منظر عملکرد های کرزی ازخون دستان جنایتکاران قاتل وغبارپودرتریاک وهروئین قاچاقچیان مواد مخدر؛ که ازروی لطف ومهربانی قانون شکنانه؛ آنها را ازقید حکم قانون آزاد ساخته چنان خدشه داروتیره رنگ شده است که چشمان جناب شان بهیچ نقطه روشنی ازعملکرد آن درین مناظره بازنخواهد شد. بنأ آقای داکترعبدالله عبدالله درمطرح کردن ازین قبیل سوالها درناجوابی کرزی ازروحیه مسلطی درغلبه و شکست حریف برخورداراست. زیرا حامد کرزی درپاسخگوئی ازعلت عفووآزاد سازی جنایتکاران وقاتلان تروریست تا هنوزدریک بحث قانونی ومنطقی قرارنگرفته وعملکرد های خود را درین راستا بدلایل خام عامیانه طوریکه دربرابریک طفل جواب گوئی داشته باشد همه چیزرا درهرزه پردازی های رواجی دربین اربابان وداروغه های محلی به اصطلاح تیرمیکند. او درصبح روز ۲۴ ماه سرطان درمورد آزادی پنج قاچاقچی محکوم به هجده سال حبس تنفذی با هرزه گوئی چنین اظهارداشت: ” مردم مره شناخته، کلانهای قومه پیش مه روان میکنه وازآنها ضمانت میکنه که مه دگه زورآناره ندارم…مجبورمیشم تا بعضی کساره ایلا کنم”. کرزی با این منطق ساده وبیچاره چطورحاضربه مناظره شود؟ اوزورقانون را که فشرده زورهمه ملت است دارد تا بشکناند وخائنین را آزاد بسازد ولی زورچند دلال معامله گرمحلی را ندارد که عذرآنها را درعوض عذرقانون نپذیرد!! او درین هزل گوئی بازهم ازضمانت جنایتکاران توسط شریکان جرم شان یعنی دلالان محلی که کرزی آنها را مویسفیدان قوم یاد میکند سخن بمیان می آورد. مردم ما آزادی ملا دستگیرقوماندان طالبان جبهه بادغیس را فراموش نکرده اند که بوساطت وضمانت همین دلالان محلی کرزی آنرا آزاد ساخت ویک ماه ازرهائی آن سپری نشده بود که درمنطقه اکازائی ولسوالی مرغاب ولایت بادغیس کاروان تدارکات لوجیستیکی دولت را به آتش کشید بیش ازصد نفرکشته واسیررا بردولت تحمیل کرد واسیران را هم که پشتون نبودند بشهادت رسانید. کرزی درسلسله سایرنا قانونهای آن بیرحمان تلاش دارد تا عفووبخشش پنج جنایت کارشبکه مافیائی را که هرکدام بجرم قاچاق یکصدوسی کیلوگرام هیروئین براساس حکم نافذه محکمه که هرکدام بهجده سال بند محکوم شده بزیراین پچل گوئی ها پنهان نماید. ولی این را هم میداند که درمناظره فرصت این اراجیف پردازیها نیست باید ضرب قوی منطق داشت. همین بیچاره گی منطقی آن است که مناظره او را درهاله ای ازهراس قرارداده است.
سوم- فصاحت وبلاغت زبانی که کلید بازگشائی مفاهیم علمی درروند سخنرانی وتوضیح مسایل به معنی ومفهوم واقعی آنست؛ که با تأسف جناب کرزی ازین صفت درهردوزبان رسمی کشور فاقد آن بوده که درین مناظره درتشریح مسایل ازنظرادبی کمبودی خود را دربرابرآقای داکترعبدالله دارد. آن شیوه بیان واظهارعامیانه؛ که هنرگفتاری آقای کرزی است قابلیت بازگشائی وتشریح مفاهیم علمی را ندارد ونه درخوروشایسته یک رئیس جمهورست که با چنین فقرادبی دچارباشد. این فکتورادبی اثرمهمی دریک مناظره روی دررویی درادای جملات موزون وبا معنی دارد که گوینده میتواند طرف مقابل را زیرتاثیرشیوه گفتارادیبانه خود قراربدهد.
اگرچه دراوایل با یک سری کنایه ها که متوجه داکتراشرف غنی بود بدلیل اینکه اوپاسپورت امریکائی دارد وغیره سخن فراررا ازمناظره میزد ولی درین روزها ازبیرون دل سرمی جنباند که حاضرمیشود ولی لاف پیروزی قبل ازوقت را هم میزند. بهرحال ما منتظرروزمناظره جناب کرزی با داکترصاحب عبدالله عبدالله میباشیم تا نتیجه لاف پیش ازوقت اورا ببینیم که آیا طوریکه جنایتکاران را ازبند زندان آزاد میسازد خود را هم ازبند منطق داکترصاحب عبدالله نجات داده میتواند ویا نه؟ اگرچه او جنایتکاران را بقولش بروی اندازی مویسفیدان آزاد میسازد بیبینیم که واسطه خودش کی خواهد بود؟
