یک فرمانده ارشد ایالات متحده در افغانستان هشدار داده است که پیروزی احتمالی حامد کرزی در انتخابات ریاست جمهوری ماه آینده افغانستان، عکس العمل خشونت آمیز افغانستانی های عادی را بر خواهد انگیخت.
هرچند طالبان تهدید کرده اند که در روز رای گیری انتخابات را برهم می زنند، دیوید هایت، یک دگرمن امریکایی، مسوول برقراری امنیت در دو ولایت جنوب کابل که به لحاظ راهبردی حیاتی است، می گوید او خیلی بیشتر نگران حوادث بعد از انتخابات است.
هایت می گوید:
“من فکر می کنم که مردم در این جا از دولت دل خوشی ندارند، به این دلیل که این احساس در این جا وجود دارد. نگاه کن،”من دقیقا در مسیر جنوب قرار دارم ، من چهل مایل دورتر بر خود می لرزم و شما نمی توانید به من کمک کنید».
هایت گفت:
“من فکر می کنم که این بی تفاوتی [مردم] رفته رفته تبدیل به خشم خواهد شد. چرا وقتی که دولت تغییر نمی کند ، و فکر نمی کنم هیچ کسی بر این باور باشد که اکنون حامد کرزی این رقابت را می بازد…، فکر می کنم مردمی که متوجه شده اند تغییری در راه نیست، دچار سرخوردگی خواهند شد. پایان خط این است که آنها فکر کنند: “چهار سال دیگر این چرند (دور باطل) باز تکرار خواهد شد ؟”.
یک نظر سنجی که آخرین بار در ماه گذشته انجام شد، اعلام کرد که حمایت از حامد کرزی در چهار سال و نیم گذشته از زمانی که او به حیث اولین رهبر دموکراتیک افغانستان انتخاب شد، کاهش یافته، اما اکثر دیپلومات های غربی هنوز اعتقاد دارند که او به راحتی این رقابت را می برد، آن هم، احتمالا در دور اول رای گیری.
بر اساس نظرسنجی ای که از ۳۲۰۰ تن از مردم افغانستان در سراسر کشور، توسط موسسه بین المللی جمهوری صورت گرفت، انتظار می رود که کرزی بتواند ۳۳ درصد از آرا را به دست آورد، که به خوبی کمتر از نیمی از آرای مورد نیاز برای پیروزی در دور اول انتخابات بیست اگوست می باشد. در انتخابات سال ۲۰۰۴ کرزی برنده ی ۵۴ درصد آرای شد. اما حمایت از مخالفان او به صورت قابل توجهی پایین تر است، و احتمال دارد که او به راحتی برنده خواهد شد.
هرچند کرزی به طور گسترده ای عامل بسیاری از فساد در افغانستان امروز دانسته می شود، با این حال کرزی در کسب حمایت مهم ترین قدرت های قومی، قبیله ای و دلالان بزرگ این کشور ، از جمله تعدادی از شخصیت های متهم به نقض حقوق بشر در این کشور، موفق بوده است.
شک تنها در این است که آیا جنگ سالاران قبیله ای افغانستان می توانند آرای لازم را به حامد کرزی تحویل دهند و یا این که نارضایتی گسترده از وضعیت فاسد رژیم، رای دهندگان را وادار به پشت پا زدن به رهبری و خطوط قبیله ای و جمع شدن به دور یکی از نامزدهای اپوزیسیون خواهد کرد.
همچنین نگرانی های راجع به استقلال کمیسیون انتخابات وجود دارد، که رقیبان [کرزی] این نهاد را متهم به حمایت از حامد کرزی می کنند.
اشرف غنی، وزیر مالیه سابق که یک بار به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد، می خواست جانشین کوفی عنان گردد، یکی از دو نامزد پیشرو [در جمع] مخالفان [کرزی] می باشد. او تقریبا در مبارزات انتخاباتی پیشرو است، اما دسترسی محدود به تلویزیون دارد، هیچ حمایت رسمی و هیچ هلیکوپتر ندارد. او نظر هایت که گفته است دولت حامد کرزی در تامین امنیت موفق نبوده است را تکرار می کند :
“در سال ۲۰۰۱ مردم افغانستان انتظار دولت سازی را داشتند [اما] حکومت بد و فاسد نصیب شان شد. اکنون در نتیجه ی شکست این دولت و جامعه بین المللی، آنها دوباره تمایل شان را برای ایجاد نهادهای دولتی مشروع و پاسخگو نشان می دهند “.
هایت، فرمانده فرقه سوم از تیپ رزمی دهم کوهستان در لوگر و ولایت همجوار آن وردک است. این دو ولایت محل سکونت قریب به هشت صد و ۶۲ هزار نفر برآورد شده و از لحاظ راهبردی بسیار حیاتی اند، چون نه تنها این دو ولایت دروازه ی ورودی جنوب پایتخت را تشکیل می دهند، بلکه در مسیر دو مهم ترین جاده افغانستان واقع شده اند. این جاده ها با هزینه ی بزرگ بین المللی ساخته شده اند تا آغازی برای تجارت در این کشور باشند، اما شورشیان طالبان سریعا بر آن تسلط یافتند و به عنوان نقاط قابل دسترس برای بمب گذاران انتحاری جهت هدف قرار دادن شهر مورد استفاده قرار گرفتند.
هایت و همراهان او از ماموریت عراق به افغانستان آمدند که با آمدن آن ها تعداد سربازان ایالات متحده در دو ولایت از ۳۰۰ به ۳۰۰۰ افزایش یافته است. افزایش گسترده در شمار نیروها تاثیر فوری برجای گذاشته و به ارتش ایالات متحده فرصت داده است تا فراتر از تنها قتل طالبان بیاندیشد. این افزایش باعث شده که پس از پاکسازی مناطق وسیع از وجود شورشیان، این مناطق حفظ شده و با ایجاد پوسته های قوی امنیتی، زمینه ی استقرار نیروهای امنیتی افغان در این مناطق فراهم شود.
اما شورشیان فعال در در دروازه ی ورودی ولایت کابل بسیاری از نخبگان افغان را به وحشت انداخته اند. این افراد فکر می کنند که حتا با وجود حمایت های بین المللی، دولت قادر نخواهد بود جلو این جنبش را بگیرد که آشکارا اعلام کرده، آرزوی آن “احاطه کردن” کابل است.
هایت گفت:
“طالبان در واقع هرگز تهدیدی برای کابل نبوده، اما اگر شما این مفکوره را ایجاد کنید که شما می توانید، پس شما پیروز هستید”.
