حکمتیار؛ تسلیمی که نفاق قومی را دامن می‌زند؟

حکمتیار با سخنان “گند” خویش در ولایت خوست یکبار دیگر چهره واقعی نفاق افگن و نیت فاشیستی، برتری جوئی و انحصار طلبی قومی خویش را آشکار ساخت.

او که مانند مار زخمی پیری در خود می‌پیچد و هرجا زهر می‌پاشد، امید است روزی خون پاک هزاران مسلمان شهید که از راکت‌های کور و عملیات “اشتهادی” او بر زمین ریخته شده است چون طوفانی او را بردارد و در قعر جهنم پرتاپ نماید.

چقدر وحشتناک است که این افعی پیر در زمان حاضر که افغانستان از هر زمان دیگر به وحدت و یکدلی و برادری و برابری نیازمند است او برتری جویی قومی و نفاق را تبلیغ و فربه می‌سازد.

به آدم سوال پیدا می‌شود که حکمتیار شاید در اثر قتل و کشتار هزاران مسلمان بیگناه از فرط خجلت و روسیاهی و یا نسبت به کهولت سن به این مرض پریشان گویی و تفرقه اندازی مبتلا شده باشد ولی اینکه یک تعداد از چک چکیانِ با مغزهای یخ زده دراطراف او دیده میشود، آدم به این نتیجه میرسد که نه حکمتیار آگاهانه این سخنان را به دستور باداران خارجی خود عمداً برای ایجاد نفاق و تضعیف روحیه برادری و برابری در میان اقوام افغانستان از دهان خویش بیرون می کند.

عجب‌تر اینکه برای فریب مردم این سخنان فاشیستی و نفاق افگنانه خود را با کلماتی چون “انتخابات شفاف” رنگ آمیزی می‌کند.

فرضیه توظیف حکمتیار بخاطر نفاق افکنی و برهم زدن روحیه برادری و برابری میان اقوام افغانستان قرین به حقیقت به نظر میرسد.

به دلیل اینکه نفاق کارا ترین اسلحه دشمن برای نابودی و به ذلت کشیدن یک کشور میباشد.

از آنجاییکه صفوف نیروهای مسلح کشور با وجود قربانی های فراوان همه روزه شجاعت و پایمردی خودرا در میدان های نبرد نشان میدهند و اجیران و طن فروش چون طالب و داعش را سرکوب می‌نمایند.

از این رو، دشمنان خارجی افغانستان بطور خاص پاکستان آقای حکمتیار را آگاهانه و با برنامه در افغانستان فرستاده است، تا از این وسیله زنگ زده و واصطحلاک شده برای آخرین بار هم که شده در ساحۀ ملکی استفاده ببرند.

چنانچه رئیس استخبارات سابق پاکستان جنرال حمیدگل روزی گفته بود که “حکمتیار به همان اندازه که من پاکستانی هستم، پاکستانی است.”