بعنوان یگانه بدیل برای جنگ و کودتاه‌ها، انتخابات را پذیرفتیم، تا افراد و احزاب سیاسی از این راه بتوانند به اهداف و خواست‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شان برسند.
اما هیچ دور از انتخابات کشور ما عاری از تقلب نبود؛ فقط انتخابات اخیر ریاست جمهوری غیر از تقلب چیز دیگر داشت و آن هم ریختاندن آبروی پروسه انتخابات در همه دنیا بود.
حکومت وحدت ملی که وظیفه عمده و اصلی اش اصلاح نظام انتخاباتی، اصلاح کمیسیون انتخابات، برگزاری لویه جرگه برای تعدیل قانون اساسی است به یکی از این کار ها اراده شان را نشان ندادند، بلکه منابع خیلی موثق به ما گفته که شاید تا چندین سال دیگر شاهد هیچ انتخابات دیگر نباشیم و رهبران حکومت بخاطر انتخابات، گام های اولی را هم بر نداشتند.
آنطرف دیگر قضیه اعضای کمیسیون انتخابات هستند که نزد همه ملت مقصر شمرده میشوند؛ چون پروسه مهم ملی کشور را به بحران سوق دادند، ولی این کمیشنران با اطمینان خاطر هر هفته خودشان را به مردم از طریق رسانه‌ها مینمایانند.
این کمیشنرها مطمین اند که رهبری دولت به هیچ عنوان آنها را عزل نمیکنند، چون محصول و فرآیند تقلب کاری آنها باعث شد که این حکومت شکل بگیرد وگرنه کسی که رای واقعی مردم را داشت مشخص بود و است، پس وقتی که تا چند سال هیچ انتخاباتی نداشته باشیم و سران حکومت نیز دلسوز به ملت نیستند و نا امنی هم هر روز بیشتر میشود نیاز است که فکر و چاره اساسی صورت بگیرد.
برای بهبود اوضاع کنونی، ساختار نظارتی از نخبه‌گان سیاسی کشور ایجاد گردد تا دولت مردان بیشتر از این علیه مردم کار نکنند. در پهلوی آن، جلو نفوذ گروه‌های تروریستی را در حکومت گرفته شود و افراد خاین و یا ضعیف را بواسطه فشارهای سیاسی از وظیفه سبکدوش شوند.
