گفتگو

داکتر عبدالله: ادامه وضع فعلی، آینده افغانستان را به خطر مواجه می کند

 

آقای داکتر عبدالله! از شما تشکر می کنم که با این همه مصروفیت ها و فعالیت ها به تقاضای ما پاسخ مثبت دادید و حاضر شدید با روزنامه ی سروش ملت به خاطر تنویر اذهان عامه و برای تبیین برنامه ها و اولویت های کاری تان وقت تان را در اختیار ما قرار دادید. اولین سوالی که می خواهم از شما داشته باشیم راجع به انتخاب معاونان و اعضای کابینه تان در صورت پیروزی احتمالی شما در انتخابات است، بفرمایید که بر مبنای چه معیارهایی معاونان تان را انتخاب کرده اید و در صورت پیروزی انتخاب اعضای کابینه تان بر چه مبنایی خواهد بود؟

در انتخاب معاونین البته معیارهایی از لحاظ شخصیت؛ داشته های علمی، شهرت نیک در بین مردم و مسایل مدیریتی در نظر بوده.

اعضای کابینه تان را هم با همین معیارها انتخاب خواهید کرد؟

اصل، اصل شایسته سالاری خواهد بود؛ باید تمام کابینه آیینه تمام مردم افغانستان باشد و همه خود را در آن ببینند. باید گفت در میان همه اقوام افغانستان آدم های شایسته وجود دارد.

چه عواملی باعث شد که خود را کاندید دور دوم انتخابات ریاست جمهوری کردید؟

به طور خلاصه اگر بگویم، یک قسمتش تقاضای مردم بود و قسمت دیگر آن احساس مسوولیت خودم مبنی بر کوشش و ایجاد یک تغییر، چون می دانیم که در همه عرصه ها وضعیت رو به ویرانی می رود؛ به همین لحاظ ضرورت ایجاد تغییر بسیار جدی است و ادامه وضعیت فعلی بقای افغانستان را به خطر مواجه می سازد. از این لحاظ یک ادای مسوولیت است به خاطر سهم گیری در پروسه انتخابات و تغییر وضعیت با استفاده از حق کاندید شدن.

شما گفتید، که به تقاضای مردم و احساس مسوولیت خودتان مبنی بر کوشش و ایجاد یک تغییر در وضعیت موجود و چون وضعیت موجود بقای افغانستان را به خطر مواجه ساخته است، نامزد ریاست جمهوری شده اید؛ در صورت پیروزی شما در انتخابات این گفته تان تا چه اندازه عملی خواهد شد و چه تضمینی وجود دارد که شعار نباشد؟

ما پیام خود را به مردم می رسانیم و قضاوت به عهده مردم است که چگونه قضاوت می کنند. در حقیقت جز یک ادای مسوولیت و کوشش و خدمت برای مردم افغانستان هدف دیگری ندارم و مردم هم در مورد صداقت کاندیدها در مورد شخصیت شان در مورد سابقه کاری شان، شناخت نسبی دارند. در جریان کمپاین فکر می کنم که فرصت بیشتر پیدا می شود که با مردم صحبت شود و اگر همین اعتماد در بین مردم ایجاد شود مردم پیشتیبانی خواهند کرد.

منظورم این است تا چه اندازه به شعارهایی که می دهید، پابند خواهید بود؟

من معتقد هستم که شعارها عملی می شود و شک هم ندارم. برای عملی کردن آن هم کوشش خواهم کرد.

نظر شما راجع به طالبان چیست؟ طالبان در کابینه شما از چه جایگاهی برخوردار خواهد بود؟

اصلاً مساله مصالحه ملی باید از پرده ابهام برآید و مردم بدانند چه می خواهند. مردم در افغانستان صلح می خواهند و هزاران نفر که در صف طالبان هستند حتماً طرفدار ویرانی افغانستان نیستند. البته گروه هایی هم شاید باشند که مطمئناً هم هستند که آن ها فقط می خواهند جنگ کنند و جنگ را راه تعیین سرنوشت می دانند و با هم چون گروه ها باید مقابله صورت گیرد. اما با مردمانی که با انواع نارضایتی در صف طالبان پیوسته اند، باید از آن ها دلجویی صورت گیرد و برای آن ها زمینه حیات صلح آمیز که در آن محیط، عدالت برقرار باشد مساعد ساخته شود. آن هایی که انتخاب اولی و آخری شان جنگ است می خواهند و انتخاب اول و آخرشان این است؛ با آن ها در یک اقلیت است. البته هماهنگی و پالیسی برای صلح در سطح منطقه و در سطح بین المللی هم بسیار حرف اساسی است.

شما برای از بین بردن فساد اداری در کشور چه برنامه های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت روی دست دارید؟

فساد اداری یک عامل عمده آن نوعیت نظامی است که کاملاً متمرکز است و حکومت، جواب گو و حسابده در برابر مردم نیست. دلیل دیگرش بودن فساد در رده های مختلف حکومت و مخصوصاً در رده های بلند دولت است. بناً ریشه کن کردن فساد اداری برای نظام فعلی مشکل به نظر می رسد. اگر یک تیم جدید و سالم در رأس قرار گیرد و نظام را اداره کند به نظر من می تواند که با فساد اداری مقابله کند. البته باید گفت عوامل دیگری هم در افزایش فساد اداری دخیل است که همه ما و شما می دانیم که:

۱-     قوانین درست و پاگیر

۲-     پایین بودن سطح معاشات

۳-     عدم سیستم مجازات و مکافات

۴-     عدم حسابدهی و حساب گیری

به نظر من تاثیر دارد و در صورت اصلاح آن در موفقیت و از بین بردن فساد اداری نقش دارد.

افغانستان یک کشور فقیر است که اکثریت مردم آن با این مشکل دست و پنچه نرم می کنند، شما برای از بین بردن فقر در کشور چه برنامه هایی دارید؟

برنامه های انکشافی و اما متوازن؛ تا همه ی مردم از مزایای انکشاف به صورت عادلانه مستفید شوند. به نظر من عامل هایی باعث افزایش فقر در کشور گردیده است:

۱-     عدم توازن در برنامه انکشاف ملی

۲-    عدم انکشاف اقتصادی؛ البته عوامل زیادی دارد اگر توجه به سرمایه گذاری در بخش تعلیم و تربیه صورت گیرد، در کاهش فقر و بی کاری نقش مهم دارد.

در قسمت بی کاری، به نظر من:

۱-    تشویق بخش خصوصی و تقویه تصدی های دولتی که در گذشته کارایی شان را نشان داده اند، می تواند برای مردم کاریابی و سبب اشتغال زایی شود.

۲-     توجه به بخش عمده اقتصاد مردم که زراعت است در آن بخش سرمایه گذاری کند.

۳-    استفاده خوب از معادن و ثروت زیر زمینی از قبیل آب، و منابع طبیعی افغانستان که همه آن ها اگر در یک چارچوب برنامه دراز مدت صورت بگیرد در آن صورت فقر و بی کاری در افغانستان از بین خواهد رفت.

شما راجع به عدم توازن و انکشاف ملی صحبت کردید، نظر شما راجع به توسعه متوازن چیست؟ آیا در کشور توسعه و بازسازی متوازن صورت گرفته است؟

اصلاً توسعه متوازن صورت نگرفته است. به طور مثال در مناطق مرکزی افغانستان حدود چند کیلومتر جاده اسفالت شده است. در حدود شش و هفت سال از وضعیت تازه می گذرد خود نشان می دهد که بحث انکشاف متوازن وجود ندارد و برنامه های انکشافی فقط سلیقه یی پیش برده شده و یا این که حکومت طرح جامع نداشته است.

شما برای بلند بردن سطح معارف و آموزش چه برنامه هایی در نظر گرفته اید؟

توجه به وضع معارف و بهبود کیفیت تعلیمات، طبعاً ما به کیفیت نیاز داریم، برنامه های سواد آموزی به شکل سرتاسری و توجه به وضعیت معلمین و هم چنان در معارف، توجه به معارف اسلامی و مدارس دینی چرا که این جزو خواسته های مردم است باید به آن توجه صورت گیرد. معارف عصری، معارفی که با تکنالوژی مدرن همراه باشد و متعلمین دسترسی داشته باشند همین مسایل کیفیت تعلیم و تربیه می شود و خلاصه محصول معارف افغانستان باید این باشد که کسی که از مکتب و پوهنتون فارغ می شود برای شان کار میسر گردد تا یک عضو مفید در جامعه باشد.

تعلیمات مسلکی بسیار عمده است که این در بخش خدمات اجتماعی برای کسانی که توانایی کارهای معمولی را ندارند و به آن ها تعلیمات مسلکی جداگانه در نظر گرفته شود و توجه به وضع معلولین یکی از مسایلی است که یک قسمت از فقر را شما در بخش معلولین و معیوبین و خانواده های شهیدا می بینید. از این طریق زمینه کار برای شان مهیا خواهد گردید.

شما سیاست خارجی فعلی را تأیید می کنید؟ اگر در انتخابات پیروز شوید اولویت شما برای دستگاه سیاست خارجی چی خواهد بود؟

باید منافع ملی افغانستان در صدر سیاست خارجی قرار داشته باشد و سیاست همزیستی و همسایگی نیک که عنوان شده و اما در عمل چقدر موفق بوده یک حرف جدا است و ما در موقع اش بحث خواهیم کرد. توسعه بیشتر روابط با کشورهای اسلامی و حفظ روابط حسنه با جوامع بین المللی به صورت کل برای جلب کمک ها با در نظر داشت اصل استقلال حاکمیت ملی افغانستان و عدم مداخله در امور همدیگر اساس سیاست خارجی را باید تشکیل بدهد.

نظر شما راجع به خط دیورند چیست؟

به صورت کل، افغانستان و کشورهای همسایه افغانستان با احترام متقابل و با در نظر داشت منافع ملی مشترک، باید یک فضای همکاری و روحیه همکاری را ایجاد بکنیم و مشکلات هر چی که است باید با همین روحیه حل شود. من مشخص در این رابطه چیز گفتنی ندارم.

نظر شما راجع به کوچی ها در افغانستان چی است؟

حل عادلانه معضل کوچی ها مطابق به قانون اساسی افغانستان باید باشد و باید برخورد سریع و واضح و عادلانه به آن صورت گیرد.

آیا به نظر شما تا کنون در این مورد عادلانه برخورد شده است؟

شما می دانید که شکایت های زیادی از مردم وجود دارد و امروز هم که ما و شما صحبت می کنیم یک معضله بسیار بزرگ تلقی شده می تواند.

شما راجع به عدم توسعه و انکشاف متوازن و عدالت و برابری صحبت کردید و در حالی که خود شما هم از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ عضو همین کابینه بودید و از قرار آمارها در وزارت خارجه که شما سرپرست آن بودید نشان می دهد که در آن توسعه و عدالت و برابری در زمان شما رعایت نشده است و به طور مشخص می توانیم بگوییم در حدود ۶۰ درصد اعضای وزارت خانه شما از یک قوم مشخص و حتا اکثریت آن از یک ولایت مشخص بوده و این گفته های شما را نقض می کند؛ مگر همین طور نیست؟

به صورت قطع ارقام شما نادرست است و حتا مطلق. شما رفته و آن را ببنید و من زیاد روی آن تبصره نمی کنم و این ادعا را که من در دولت گذشته بودم رد نمی کنم. من در دولت گذشته بودم و وزارت خارجه را مطالعه کردند، دیدند که وضعیت چیز دیگری بود، یک نهادی که خوب کار می کرد و می توانست بهتر شود. وضعیت موجود را مردم قضاوت می کنند و حتی خودتان می توانید در باره آن تحقیق و بررسی کنید.

شک نیست که دولت در زمان اداره موقت و انتقالی موثر تر بوده و بهتر کار کرده است.

شما تا چه اندازه خود را در انتخابات پیروز احساس می کنید؟ آیا با کسی ایتلاف می کنید؟

در انتخابات فعلی با در نظر داشت روحیه مردم و خواست مردم که تغییر را می خواهند و امیدواری من از همین جهت است اما با پشتیبانی مردم و راهی را که خودم انتخاب کردم، شک هم ندارم که مردم تغییر را می خواهند. خود را موفق احساس می کنم. البته موفقیت در انتخابات بستگی به عوامل بسیاری دارد از این که ما و تیم ما چطور می توانیم پیام خود را به مردم برسانیم و آن ها را از برنامه های خود آگاه سازیم.

من قصد صرف نظر کردن از کاندید شدن را به صورت قطع ندارم و اگر کسانی که با آرمان هایی که ارایه کردم و هدف و برنامه ای که دارم توافق داشته باشند زمینه ایتلاف با من وجود دارد و این دروازه باز است. البته صحبت با بعضی از کاندید ها داشتم و دارم.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا