گفتگو

اسحق گیلانی: “روسها خوب می جنگیدند و پشتون ها مردمان جنگجو را دوست دارند”

 

درین باره ، که ایا مذاکرات با طالبان ممکن است یا خیر و نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان چه خواهد بود ، به روزنامه ” ایزویستیا ” نماینده پارلمان افغانستان و رهبر نهضت همبستگی ملی افغانستان سید اسحاق گیلانی معلومات داد، که بتاریخ ۲۶ ماهی جاری در این روزنامه چاپ مسکو نشر شده است.

سوال : ایا بازدید از روسیه توقعات شما را براورده ساخت؟

جواب : در مسکو نسبت به هیات ما به علاقمندی زیادی برخورد نمودند. این کار نمیتواند باعث خوشی نگردد. مناسبات تاریخی کشور های ما را میتوان به سه مرحله تقسیم نمود. طوریکه معلوم است ، روسیه اولتر از همه استقلال افغانستان را به رسمیت شناخت ، و افغانستان اولتر از همه روسیه شوروی را به رسمیت شناخت. مناسبات خوب برای سالیان دراز حفظ گردیدند ، ولی ، با تاسف ، این مناسبات بعد از ورود قطعات نیروهای شوروی برهم خورد. حالا روسیه کشور کاملاً دیگر است ، و افغانستان نیز ان افغانستان سابق نیست. هر دو کشور به بهبود مناسبات علاقمند می باشند. و ان افغانان ، که در اتحاد شوروی تحصیل کرده اند ، این موضوع را بخوبی درک میکنند.

سوال : شم همکاری بین مسکو و کابل را چگونه پیشبینی میکنید؟

جواب : اولاً ، به سطح سیاسی. دوم – به سطح اقتصادی : روسیه پوتنسیال بزرگ دارد ، تا به افغانستان کمک نماید. و بالاخره ، عرصه کلتوری. بطور مثال ، در کشور ما زمانی مرکز کلتوری شوروی فعالیت میکرد. حالا ویرانه ان به پناه گاه معتادین مواد مخدره مبدل گشته است. روسیه میتواند این مرکز را احیاء نماید ، تا روابط کلتوری را بین کشورهای ما توسعه بخشد.

سوال : یکی از نماینده گان گردهمایی راجع به علاقمندی کابل درین باره یاداوری نمود ، تا روسیه ” در افغانستان تنها از گروه های جداگانه قومی حمایت نکند “. صحبت بر سر ان مطرح بحث می باشد ، که قبلاً مسکو تا اندازه زیادی به مردم غیر پشتون شمال – تاجکان و ازبکان متوجه بود. ایا شما با چنین ارزیابی موافق هستید؟

جواب : حالا جنگ فقط در جاهای جریان دارد ، جای که پشتون ها – بزرگترین قوم افغانستان زنده گی میکنند. اگر شما زندان در بگرام را مشاهده کنید – در انجا فقط پشتون ها زندانی هستند. در دوران رویارویی با نیروهای شوروی هم بیشتر از همه پشتون ها صدمه دیدند. ما علاقمند انیم ، تا روسیه مناسبات خود را با همه اقوام افغانستان اعمار نماید.

سوال : امروز چه کسی افغانستان را کنترول میکند؟

جواب : من به جرئت گفته میتوانم : چنین دولت در ماهیت امر وجود ندارد – این فقط صرف نام است. حکومت حتی نیم از خاک افغانستان را هم کنترول نمی کند. قطعات ناتو هم نمی توانند کنترول اوضاع را بدست بگیرند. تعداد زیادی مردم از طالبان فقط به خاطر اعمال نیروهای خارجی حمایت میکنند. مادران افغان دیگر اشک برای ریختن ندارند ، تا در سوگ اطفال شان ان را بریزند. یا انها را تروریستان به قتل می رسانند ، و یا امریکایان بمبارد می نمایند. ما میتوانیم با خارجیان دوست شویم ، ولی ما به انها خدمت نخواهیم کرد.

سوال : ایا شما با این نظر موافق هستید ، که عملیات ایالات متحده امریکا و متحدین انها با بنبست مواجه شده است؟

جواب : فعلاً صحبت در باره موفقیت یا ناکامی این عملیات قبل از وقت می باشد. ولی معقول می بود ، تا پول برای ادامه جنگ نه ، بلکه برای اعاده صلح مصرف میشد. ما ازین نقطه نظر از ستراتیژی بارک اوباما در باره افغانستان حمایت میکنیم. ولی برخی چیزها باعث نگرانی میگردند : فعلاً امریکا پول را به پاکستان میدهد ، ولی نیروها را به وطن ما اعزام مینماید.

سوال : کاکای شما سید احمد گیلانی یک از رهبران ” هفت گانه پیشاور ” بود ، که بر ضد حکومت کابل و نیروهای شوروی می جنگید. او اولین ازادی اسرای جنگی شوروی را در اواخر سال ۱۹۸۹ سازماندهی کرد ….

جواب : برعلاوه ، اسراء را به کاکایم من تسلیم میکردم. اری ، من با روسها می جنگیدم. به مجرد ورود نیروهای شوروی من به کوه ها رفتم. و زمانیکه اخرین سرباز شوروی سرزمین ما را ترک گفت ، من ماشیندار خود را بوسیدم و گفتم : ” بس است ، جهاد پایان یافت”. در دوران جنگ من اسرای جنگی را در خانه ام نگهداری میکردم. و میتوانم بگویم ، که با انها برخورد خوب میکردم. برای من خود انسان مهم است. اگر او به اسارت افتاد و یا دست دوستی را دراز میکند ، پس من هم اماده ام به او دست دهم. باید گفت ، که حتی امروز هم بارها به من گفته اند: روسها خوب می جنگیدند ، و امریکایان جنگ کرده نمی توانند. و ما پشتون ها مردمان جنگجو را می پسندیم.

سوال : ایا رفع نفاق اقوام افغان ممکن است؟

جواب : عامل عمده – اقتصادی است. باید زنده گی مردم را سربراه ساخت و زراعت را احیاء نمود. برای بازسازی افغانستان پول بسیار ناچیز تخصیص داده میشود. ما از امریکایان فقط وعده ها میشنویم ، ولی تابه حال کمک واقعی را نمی بینیم. یگانه چیزی اینست ، که انها واقعاً هم راه ها می سازند ، و این بسیار مهم است. من به پارلمان از ولایت پکتیکا – یکی از ولایات بسیار بی ثبات انتخاب شده ام. ولی اگر کسی با پروژه به ما مرجعه کند ، که اقتصاد منطقه را ترقی دهیم ، پس من امنیت کامل انها را تضمین میکنم. مردم از فقر ، از جنگ به ستوه امده ، و همه زنده گی ارام میخواهند.

سوال : در امریکا هرچه بیشتر راجع به امکان همکاری با جناح معتدل طالبان صحبت میکنند. ایا این کار واقعی است؟

جواب : من اصلاً نمیدانم ، که طالبان ” معتدل ” و ” غیر معتدل ” چیست. این تقسیم خارجی است. اولین وظیفه طالب – برقراری شریعت است. ولی تروریستان نیز وجود دارند – این مردم از محدوده دین و سیاست خارج اند. ایا ضرور است طالبان به پروسه سیاسی جلب گردند؟ اگر انها افغانها هستند ، پس با انها باید حتماً گفتگو صورت گیرد. افغانستان امروز نسبت به هر وقت دیگر به حاکمیت نیرومند نیاز دارد.

سوال : نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در تابستان امسال چه خواهد شد؟ و چانس موفقیت حامد کرزی تا چه حد بزرگ می باشد؟

جواب : من خود در انتخابات اول کاندید مقام ریاست جمهوری بودم. ولی زمانیکه شنیدم ، که جورج بوش به حامد کرزی بصورت علنی کمک خواهد کرد ، پس در اخرین لحظه نامزدی خود را باز پس گفتم. این درست نیست ، که افغانها را در ماهیت امر از حق رای دهی محروم ساخته اند. کشور ما از نظر شخصیت ها انقدر هم فقیر نیست ، که الترناتیف برای کرزی پیدا نشود. و اگر به مردم امکان واقعی انتخاب داده شود ، من مطمن هستم : انها کسی دیگر را ترجیح خواهند داد.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا